سرآغاز سخن
پیشینه تاریخی وهابیت را باید همزمان با سالهای زندگی پیشوای این مذهب - محمد بن عبدالوهاب تمیمی نجدی - جستجو کرد. او بنا به نوشته احمد بن زینی دحلان (فقیه،مورخ و مفتی بزرگ و شیخ الاسلام شافیان در مکه) در سال 1111 هجری قمری متولد شد و در سال 1143 هجری قمری نظرات خود را بصورت محدود بیان کرد.
نظرات عبدالوهاب از همان ابتدا مورد مخالفت پدر و برادرش که از علمای بزرگ آن سامان بودند و همچنین استادش شیخ سلیمان کردی قرار گرفت. آنان بشدت با او به مخالفت برخاستند و او پس از مرگ پدر جرات یافت و مرام خود را علنی کرد.
1- هر چیزی که بجز خدای تعالی مورد عبادت قرار گیرد خطاست و هر کس این چیزها را عبادت کند سزاوار مرگ است.
2- جماعت زیادی از مسلمانان موحد نیستند زیرا میکوشند تا عنایت خدا را با زیارت قبور اولیا بدست آورند بنابراین مشرکند.
3- ذکر نام پیامبر، ولی، یا فرشتهیی در نماز شرک است.
4- اگر غیر از خدا از کسی شفاعت جویند کفر است.
5- هرکسی برای روا شدن حاجات خود از غیر خدا یاری بخواهد کافر است.
6- علمی که مبتنی بر قرآن مجید سنت پیامبر و استنباطهای ضروری عقل نباشد. کفر است
7- انکار قدر (قدرت داشتن انسان بر انجام کارها) در همه افعال به معنی الحاد و بدعت است.
8- تفسیر قرآن بر پایه تأویل کفر است.
تفاوت وهابیت با مذهب حنبلی:
1- حضور نماز جماعت واجب است.
2- استعمال یا شرب تنباکو حرام است.
3- زکوه باید از منافع نهانی پرداخت شود مانند امور تجاری
وهابیت به مسئله توحید حساس بود و اعتقاد داشتند که خداوند همه چیز را آفریده و هیچکس حق فرمان راندن بر آن را ندارد. و اداره امور عالم فقط باید به دست خدا باشد. خدای تعالی به تنهایی شارع عقاید است و اوست که حلال و حرام را بیان میکند و سخن دیگری جز خدا و پیامبر در دین حجت نیست.
نهضت وهابیه، هر چند در آغاز به نام اصلاح و پیراستن اسلام از بدعت گمراهان و بازگردانیدن آن به شیوة (سلف صالح) آغاز شد اما در عمل خود به صورت یکی از موانع رشد و پویایی و پیشرفت اندیشه مسلمانان درآمد چنانکه پیروان این نهضت تا این اواخر در شمار بیخبرترین و واماندهترین ملتهای مسلمان بودند.
و همچنین به دلیل کشتارها و ویرانیهایی که وهابیان در سرزمینهای اسلامی بویژه مکه و مدینه مرتکب شدند و بر تعصبها و کشاکشهای فرقهیی میان مسلمان افزودند و آثار تاریخ و معابر و معابد بسیاری را خراب کردند. آنان در شناساندن اسلام اگر چه از لحاظی با قرآن و سنت مطابقت داشت ولی از جهات دیگر مخالف مبادی اسلامی بود به نظر همه مذاهب اسلامی به جز حنبلیها عقاید وهابیه در معنای بدعت و حرمت زیارت و بذبح و نذر و شفاعت و جز آنها با اصول اسلامی مطابقت ندارد.