به دنبال خدا نگرد، خدا در بيابانهاي خالي از انسانها نيست، خدا در جاده هاي تنهاي بي انتها نيست.
خدا آنجاست،
در جمع عزيزترين هايت، خدا در دستيست که به ياري مي گيري،
در قلبيست که شاد مي کني،
در لبخنديست که بر لب مي نشاني،
در عطر خوش نان است،
در جشن و سروريست که به پا مي کني.
خدا سرانجام از من و تو خواهد پرسيد:
"آيا زندگي را زندگي کرده اي؟"